Hoe gaat het met de verbouwing van de C&A? “Muren binnenkort letterlijk naar beneden”

Dat de C&A verbouwd wordt, kan je als Groninger haast niet ontgaan zijn, niet als je weleens in de Herestraat komt tenminste. Het pand krijgt een open uitstraling, er komen appartementen op de bovenste verdiepingen en een grote openbare fietsenstalling onder het pand. Al met al krijgt de Herestraat een geheel nieuwe entree. In februari sloot de C&A de deuren en kort daarop werd de straat afgezet met hekken. Wat is er tot nu toe achter die hekken gebeurd? En wat staat de komende tijd op de planning? Een update.

In februari begon het leeghalen van het pand: alle spullen van de winkel werden er toen uitgehaald, van de kleding tot de toonbanken. “Tot nu toe is er vooral binnen de muren veel gesloopt”, vertelt Jack de Vreede van Redevco, de vastgoedbelegger die eigenaar is van het pand. “Maar binnenkort gaat er ook voor het zicht veel gebeuren. Dan komen de muren letterlijk naar beneden.”

De sloopwerkzaamheden gaan dus nog wel even door. “In hoofdlijnen: zo ongeveer rond deze tijd begint het slopen van de gevel en gaan ook de tweede en derde verdieping ervan af.” Alleen het skelet van de begane grond en eerste verdieping van het oude pand blijft staan. En daarna kan de echte transformatie beginnen.

En wat houdt die transformatie ook alweer in? Het gebouw wordt dus geheel vernieuwd, naar een ontwerp van Rijnboutt Architecten. Het pand krijgt een compleet nieuwe gevel. “Niet meer zo gesloten als hij eerst was, maar veel opener”, zegt De Vreede. “Het wordt eigentijds, maar met een knipoog naar het verleden, want vroeger was het een prachtig gebouw. Er komt een groot boogvormig raam, dat aanduidt waar de vroegere Burchtstraat liep, en het gebouw krijgt veel ramen en glas waardoor de uitstraling transparanter is.”

Boven de C&A worden 44 appartementen en ‘maisonettes’ gebouwd: huurappartementen met meerdere verdiepingen, van tussen de 50 en 80 vierkante meter. Drie en deels zelfs vier verdiepingen van het pand worden hiervoor gereserveerd. Het wordt niet één blok: er wordt variatie aangebracht in de hoogte, zodat het hele pand goed aansluit bij de andere gebouwen in de omgeving. Op de hoogste verdieping komt een dakterras.

De fietsenstalling komt in de kelder van het gebouw, dat betekent dus ook dat de huidige kelder behouden blijft. Wel wordt hij helemaal aangepakt. Hij krijgt een mooie entree aan de kant van het Zuiderdiep en er is straks plaats voor 500 tot 600 fietsen.

Extra leuk voor het winkelend publiek: het gedeelte van de Herestraat voor de ingang van de C&A krijgt ook gelijk een opknapbeurt. “Het werd langzamerhand steeds meer een veredelde fietsenstalling”, zegt projectleider Jan Nicolai van de gemeente Groningen. Een fonteintje zoals op de impressie? Dat waarschijnlijk niet, lastig met het vrachtverkeer voor de bevoorrading van de winkels. Maar wel een gezellig pleintje. “Met veel bomen en groen, bankjes en speelgelegenheden. Een plek waar je voor of na het winkelen, of tussendoor, even lekker kan zitten en bijvoorbeeld een ijsje eten.”

Ook de Burchtstraat, aan de achterzijde van de winkel, wordt opgeknapt: het wordt netter en aantrekkelijker, en de bewoners van de appartementen krijgen hier ook een secundaire ingang. De hoofdentree van de woningen komt aan het Gedempte Zuiderdiep.

Als alles volgens planning verloopt, kan de C&A eind 2026 weer open. De aanpak van de omgeving begint hierna, naar verwachting begin 2027.

 Dit artikel is ook verschenen in de Cityscoop van april 2025. Meer lezen? Kijk dan hier.

Het is al meer dan een eeuw een bekende naam in de binnenstad van Groningen: hengelsportzaak Titus Blom aan de Astraat. Titus Franzen is de derde eigenaar van de winkel, en vermoedelijk ook de laatste. “Het is moeilijk om een opvolger te vinden.”

Voor het begin van de hengelsportzaak moeten we terug naar 1920. Het was de opa van Franzen, Titus Blom, die destijds nog in de Kijk in ’t Jatstraat een tabakszaakje begon, waar hij ook wat visspullen (‘van die bamboe hengeltjes nog’) verkocht. Een echte hengelsportwinkel werd het pas na de verhuizing naar de huidige locatie, de Astraat, in de jaren ‘50. Franzen groeide op in de woning boven de winkel.

 Hij heeft de straat en ook de omgeving afgelopen decennia dan ook enorm zien veranderen. “Vroeger had je bij de Westerhaven nog een grote bushalte. Op zaterdag kwamen daar busladingen vol met bezoekers, allemaal uit de provincie. Via de Astraat krioelden ze zo de binnenstad in, allemaal bij mij voor de deur langs, over toen nog een heel smal stoepje.” De bussen zijn ondertussen uit de binnenstad verdwenen, en daarmee ook de bushalte. Maar dat is niet het enige: “Veel dorpen en kleinere steden in de regio hebben nu ook een winkelcentrum. Er is vaak geen reden meer om naar de stad te gaan.”

Weinig in de binnenstad mag dan bij het oude zijn gebleven; vissen is onveranderd populair, zegt Franzen. “Als het gaat om de meest beoefende sporten staat voetbal bovenaan, maar de vissport is een goede tweede.” De ondernemer wijst op de Hengelsportfederatie die elk jaar zo’n 700.000 vispassen uitgeeft.

En dat is goed nieuws voor Franzen, die over klandizie niet echt klagen heeft. “We zitten hier natuurlijk middenin het centrum dus er komen veel mensen voorbij. Veel toeristen ook. Amerikanen, Noren, Canadezen, vooral veel Duitse klanten weten de stad goed te vinden. Franzen noemt het opvallend dat de gemiddelde klant steeds jonger wordt. “De oudjes verdwijnen. De meeste klanten zijn nu tussen de 12 en 40 jaar.” Met name de jongste hengelaars vinden veel rust in het vissen, hoort hij wel van zijn klanten. “Jonge jongens, al dan niet met een ADHD-rugzakje. Ze vinden het fantastisch. Als er iets is waar je rustig van wordt, is het vissen.”

Na al die jaren is Franzen nog steeds blij met z’n plek aan de Astraat. “Het is een heel levendig stukje van de stad. Wandelaars, fietsers, scooters, er komt van alles voorbij en er is altijd wat te zien.” Wel jammer vindt hij het dat het aanbod in de straat zo uniform is geworden: weinig winkels, veel horeca. “Ik noem het hier weleens ‘klein Azië’, zoveel buitenlandse eettentjes zitten hier in de straat. Terwijl er eigenlijk nog maar een paar winkels zitten: Droppie, Mannenmode, de kaaswinkel, muziekzaak Westerhaven, kappers en Titus Blom hengelsport dus.”

En ook Franzen en zijn zaak zitten er niet voor eeuwig. “Ik denk dat deze winkel over tien jaar niet meer bestaat. Ik ben nu 66. Wie moet de zaak straks van me overnemen? Ik kan wel gaan zoeken naar een opvolger, maar de detailhandel is bij banken niet populair; de vraag is of een opvolger überhaupt de financiering rond zou krijgen.” Enorm jammer, vindt hij, maar realistisch is hij ook: “Voor heel veel kleine winkeltjes is het komende jaren afgelopen. Dat tij is niet meer te keren.”

Franzen denkt in ieder geval voorlopig nog niet aan stoppen. “Zolang ik het leuk vind, ga ik door. ’s Zomers heb ik hier sowieso heel erg naar mijn zin, dan is er veel aanloop, maar in de winter verveel ik me nog weleens. Maar goed, ik zit onder andere in het bestuur van het Waterschap dus ik kom de dagen wel door.” 

Zo aan het staartje van zijn carrière besloot Franzen toch nog maar lid te worden van de GCC, dat was hij in al die jaren niet geweest. “Ik vind het leuk en belangrijk om mee te praten over alle ontwikkelingen in de binnenstad. Ik heb een hoop ervaring, weet onderhand wel hoe alles reilt en zeilt hier in de stad. Wie weet kan ik jonge ondernemers daarmee nog eens van dienst zijn.” Waar hij zich nog wel hard voor zou willen maken? Meer groen in de binnenstad. “Kijk hier om de hoek, de Westerhaven, een en al steen. Er moet veel meer groen komen, veel meer bomen ook. Dat is ook goed tegen hittestress.”

 Dit artikel is ook verschenen in de Cityscoop van april 2025. Meer lezen? Kijk dan hier.

Kleurrijke vazen, sierkussens van fraaie stoffen, levensechte kunstbloemen en handgemaakte aardewerken bloempotten: voor authentieke woonaccessoires van goede kwaliteit ben je bij Woonzooi aan het juiste adres. Na elf jaar in de Zwanestraat zit de winkel nu aan de Vismarkt.

Al sinds haar 19e is Carmen Cazemier ondernemer. 37 jaar ervaring heeft ze, en dus is ze bedreven in het winkeliersvak. Specifiek als het gaat om artikelen ‘om je interieur mee op te fleuren.’ Je zou haar gerust een nestor op het gebied woonaccessoires kunnen noemen, al zou ze dat niet zo gauw over zichzelf zeggen. Want zo graag staat ze niet in de spotlights. Ondernemen doet ze omdat ze het leuk vindt, en er gelukkig van wordt.

De 37 jaar dat Cazemier ondernemer is, heeft ze op verschillende plekken woonwinkels gehad. Elf jaar geleden kwam ze naar de Zwanestraat en kreeg haar winkel de naam Woonzooi. Afgelopen november verhuisde ze naar de Vismarkt. Daar zat ze eerder ook al tijdelijk, en het pand beviel haar wel: de reuring van de markt, een iets ruimer en hoger pand en de winkel is beter toegankelijk. Bovendien wilde ze iets anders, een nieuwe uitdaging in haar ondernemerschap. En daar hoorde een nieuwe plek bij.

“In één weekend ben ik verhuisd. Die zondag was ik nog open aan de Zwanestraat, en de dinsdag erop ging ik alweer open aan de Vismarkt”, vertelt Cazemier. Een behoorlijke klus was het. “Ik ben zeven kilo afgevallen”, lacht ze.

Het leuke is dat dezelfde klanten als voorheen naar haar winkel komen. “In al die jaren heb ik een trouwe klantenkring opgebouwd, en dat waardeer ik enorm. Mijn klanten dragen eraan bij dat fysieke winkels in de stad kunnen blijven bestaan. Dat hebben we nodig”

De klanten komen terug voor de kwaliteit en haar stijl, die ze omschrijft als ‘eclectisch, kleurrijk en van goede kwaliteit.’ En de kunstbloemen die ze verkoopt, die doen het goed. Cazemier volgde ooit een opleiding tot bloemist, en verzorgt nu boeketten van kunstbloemen voor kantoren, winkels, ziekenhuizen en nog veel meer.

“Ik kies al mijn producten zorgvuldig uit, met sommige leveranciers werk ik al 37 jaar samen.” Ze vindt het belangrijk dat het aanbod van winkels in Groningen divers is. “Dat je niet op iedere hoek dezelfde producten hebt.” Maar de laatste jaren ziet ze de variatie juist afnemen. Met haar winkel wil ze bijdragen aan het kwaliteitsniveau in Groningen. “Het mag wel weer wat spannender worden in de stad.”

Cazemier is al sinds jaar en dag lid van de Groningen City Club. “Het is fijn om met elkaar in contact te zijn, en gezamenlijk dingen te ondernemen”, zegt ze. En zeker als het gaat om het behoud van fysieke winkels in de binnenstad, vindt ze het fijn dat ze samen kan optrekken.

 Dit artikel is ook verschenen in de Cityscoop van april 2025. Meer lezen? Kijk dan hier.

Goed gevulde borrelplanken, vers geoogste groenten, belegde broodjes, zakken schone was en zelfs de complete boekhouding. Thomas Bijl en zijn compagnon Geeske Smit van verswarensupermarkt Lente aan het Akerkhof hebben inmiddels zo ongeveer al het denkbare in hun cargobike vervoerd.

Lente. Het is geen supermarkt, geen marktkraam, maar net iets daar tussenin, verwoordt Thomas Bijl. “Soms omschrijven mensen ons als ‘verswarensupermarkt’ maar we houden het zelf het liefst op ‘een verlengstuk van de markt’.”

Geen onterechte omschrijving, gezien de sfeer en het assortiment van Lente. In de vitrinekasten en koelingen vind je vooral veel verse producten: vleeswaren, tapas, kazen, worsten en allerhande zuivelproducten. Daarnaast tal van soorten groente, fruit én versgebakken broodjes, broodjes en zoete lekkernijen. En ook nog elke dag verse afhaalmaaltijden

Catering

Met Lente bedienen Thomas en Geeske niet alleen de particuliere klant; de zakelijke markt wordt steeds groter. “We doen veel catering”, vertelt Thomas. Dat varieert van enkele broodjes voor een zakelijke lunch tot complete buffetten en borrelplanken voor grote gezelschappen.

Voor het bezorgen van de zakelijke en ook particuliere bestellingen maken de twee ondernemers gebruik van een cargobike die ze afgelopen zomer hebben aangeschaft. Zo’n bakfiets is ideaal, ondervindt Thomas bijna dagelijks. “Zeker in de binnenstad een stuk sneller dan met de auto. Daarnaast is het enorm duurzaam en kun je er veel kwijt.” De bak heeft zo ongeveer een kuub aan ruimte, schat Thomas. “We voeren er van alles in, tot meerdere borrelplanken aan toe. Dat gaat allemaal prima.”  

Even wennen is zo’n cargobike in het begin wel (‘je ziet als bestuurder je voorwiel niet’), maar verder ziet Thomas alleen maar voordelen. “Met een auto of busje heb je als ondernemer te maken met venstertijden, er is amper plek om te parkeren en er zijn veel straten die je maar vanaf één kant in mag. Daar heb je met een bakfiets allemaal geen last van.” Bovendien, zo gaat hij verder, de binnenstad wordt vanaf 1 april een emissievrije zone: vervuilende bestelbusjes zijn vanaf dan niet meer welkom in het stadscentrum.

Voor Thomas en Geeske maakt dat geen verschil: zij hebben hun cargobike waar ze dagelijks gebruik van maken. Dat heeft meteen een bijkomend voordeel: “De naam ‘Lente’ staat in grote letters op de bak. We zijn daarmee ook nog eens een rondfietsend reclamebord.”

 Dit artikel is ook verschenen in de Cityscoop van april 2025. Meer lezen? Kijk dan hier.

Van koffiebus op het Hereplein naar koffiezaak Carolieweg

Wie binnenloopt in Revista Coffee & Magazines wordt overvallen door nostalgie. Die blauwe kleur van de stalen elementen, waar kennen we die van? En de witte tegels op de bar? Een hint kan gevonden worden op de deur van de koffiezaak: een witte schildering van een busje. Eerder stond Revista Coffee & Magazines in een blauwe oldtimerbus bij de Herebrug. Nu hebben Emma Spannenberg(26) en Wouter Kroes(29) de buitenlucht verruild voor een licht hoekpand op de kruising van de Carolieweg en de Gelkingestraat. 

Of ze de bus weleens missen? Nou en of. “Als ik op een mooie dag over de Herebrug fiets dan denk ik: ‘Het was wel heel mooi geweest om daar nu te zitten’”, vertelt Emma. Toch was het al lang een droom van de twee om naar een pand te verhuizen. Technische problemen met de bus maakten dat ook nog eens noodzakelijk. Maar het pand bevat knipogen naar zijn vierwielige voorganger: de witte tegels die eerst tegen de achterwand van de bus zaten, werden zelfs omgetoverd tot een bar. Ook de vaste gasten zijn meeverhuisd: “Ik kan me eigenlijk niemand herinneren die vaak bij de bus kwam en hier nog nooit is geweest”, zegt Emma. 

Op het eerste gezicht lijkt het alsof de koffiezaak regelrecht uit het hippe Berlijn is geteleporteerd: een industriële look, een kast vol artsy magazines en een tafel met koffie in potten met kleurrijke labels die aan craft beer doen denken. Het interieur is nog niet helemaal af: er komen grotere tafels, stoelen in plaats van krukjes, en meer decoratie aan de muren. 

Een pittig bakkie! Dat is waar de gemiddelde Douwe Egberts-drinker aan denkt bij koffie. Zonde, vinden de koffieliefhebbers Revista. “Heel veel mensen denken dat koffie rokerig of pittig moet zijn, maar dan is het gewoon verbrand. Als je koffie licht brandt dan proef je ineens fruit, of een zoetje”, vertelt Wouter. Emma vult aan: “Het is eigenlijk net als met wijn. De smaken die je proeft komen voort uit hoe de druiven worden verbouwd en verwerkt. Dat heb je ook met koffiebonen.” 

Ook in Groningen is de specialty coffeetrend al neergestreken het afgelopen decennium. Sommige koffiezaken roosteren zelf hun specialty coffee, maar Revista onderscheidt zich van anderen juist omdat ze niet zelf roosteren. “We kunnen eigenlijk de lekkerste koffies kiezen van alle koffiebranderijen uit Europa”, legt Wouter uit. “We hebben koffie uit Antwerpen, Berlijn, Spanje.” Verder is Revista volledig veganistisch. “Maar dat schreeuwen we niet van de daken,” zegt Emma. Want Revista wil zich niet profileren als een veganistisch café. “Voor ons is het normaal.” 

En nog een onderscheidend punt: Revista opent om 07.30 uur. Dat is een stuk vroeger dan menig ander café. Dus wie vanaf het station naar werk loopt kan snel een koffietje voor onderweg halen, en wie vergeten is een verjaardagstraktatie te kopen kan zich vergapen aan de chocoladekoekjes met tahin. 

Emma en Wouter hebben geen slechte plek gekozen om hun zaak zonder wielen te vestigen: de nu nog wat grijze Gelkingestraat gaat op de schop. Het asfalt maakt plaats voor de karakteristieke gele stenen, er komt meer groen en er worden bankjes geplaatst. “We zijn heel blij met de locatie. Het is best wel een druk stukje stad want je zit vlak bij de Herestraat en de Oosterstraat, maar in deze straten is het niet té druk”, zegt Emma. Wouter vult aan: “Ik denk dat het een straat is met heel veel potentie.” En voor wie de buitenlucht mist: als het aan Emma en Wouter ligt, kunnen de gasten van Revista straks weer buiten hun koffie nuttigen op een terras.

 Dit artikel is ook verschenen in de Cityscoop van april 2025. Meer lezen? Kijk dan hier.

Wijck, het vroegere Merckt, aan de Grote Markt, wordt een modern grand café. Bezoekers kunnen hier straks, als de verbouwing klaar is, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat lunchen, borrelen en dineren.

Eerder was het plan om al in november 2024 de deuren te openen, maar die plannen liepen vertraging op. Het nieuwe streven is om in ieder geval dit jaar open te gaan.
“Wijck wordt een bruisende ontmoetingsplek waar alles samenkomt: van lunch tot diner, van cocktails tot karaoke, en van spontane borrels tot georganiseerde events”, aldus de ondernemers achter het concept. “Het wordt een gloednieuw horecaconcept in Groningen: een plek waar je van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat terecht kunt om te eten, borrelen, zingen, werken en genieten.”

De ondernemers achter dit concept zijn Peter Torenbosch, Lennart Deddens (ook bekend van The Boilermaker Group: Boilermaker Events, BOEL (Groningen en Leeuwarden), The Stockroom en Cilinder) en Kim Leij (ook bekend van Feithhuis en Graansilo Eten & Drinken).

Voor de realisatie werkt Wijck samen met het bouwteam van Style26.

 Dit artikel is ook verschenen in de Cityscoop van april 2025. Meer lezen? Kijk dan hier.